Som den trufaste (?) lesaren sikkert har lagt merke til - det er ikkje mogleg å oppdatere ein blogg kvar dag. Iallfall ikkje om ein skal skrive noko med mål og meining i. Og det er jo målet.

Av alle ting har eg tenkt å sympatisere med Otto Jespersen og Kåre Valebrokk. Det skal ikkje bli ein vane, men her er det verdt å gjera. Dei er nemleg sikta for å ha brent det USA-nske flagget på Torsdagsklubben. Kristenfundamentalistar melde dei, og politiet meinte vel dei måtte jobbe med saka. Dersom dei skulle bli tiltalte er det litt av eit paradoks - i USA er det nemleg domar på at flaggbrenning er ein del av ytringsfridomen!

Spørsmålet er: kva rett skal gå fyrst? Ytringsfridomen eller flaggvernet? Eg trur svaret må vera enkelt. Eg vonar det iallfall. Det bør særs mykje til å innskrenke ytringsfridomen, at Noreg skal verne sterkare om det USA-nske flagget enn dei gjer sjølve er vel ikkje nok.

No er det slik at USA tevlar med Israel om å vera landet med Guds utvalde folk, så då er det klart at slik handsaming av symbolet for USA er hardt å svelgje for somme. Men det er det ytringsfridom handlar om - at ein må tole at folk har andre meiningar enn seg sjølv. Levi Fragell har uttalt at islam er ein stor fare for verda, ut frå argumentasjonen om at det er ein underutvikla religion som ikkje tek opp i seg samfunnsendringar dei siste 200 åra. For å koma med eit trøndersk understatement: det er vel ikkje akkurat såleis at baptistane og metodistane frå dei USA-nske sørstatane står lengst til venstre på den politiske skalaen heller.